Natuurlijk zing je elk woord van het nummer ‘Brabant’ mee, want anders ben je natuurlijk niet die échte Brabander. Maar daar blijft het niet bij. Nee, jij blijft onze Guus trouw en kent ook al zijn andere nummers. Dat doet een Amsterdammer jou niet na hoor.
Worstenbroodjes en Bossche bollen, in Brabant hebben ze het. We houden gewoon van lekker eten. Iedereen mag ook altijd mee-eten. Kom jij rond een uurtje of zes binnenwaaien bij een vriendin, dan zegt ze gegarandeerd “moet je nog eten?” Twee seconden later ligt er al een bord voor je klaar. Brabantse gastvrijheid noemen ze dat ook wel.
Na een avond stappen, ga jij niet op de after. Nee, in Brabant gaan ze ‘op de eier’. Ook al ga je frikandellen eten, als nog ga jij op de eier.
Friet of patat? In Brabant is het altijd friet. Een Brabander die patat zegt, mag zichzelf geen Brabander noemen. Het klinkt toch ook veel mooier?
Jij weet precies wat dit betekent. Voor de niet Brabanders onder ons: het is ‘hóúdoe’ en niet ‘houDOE’.
Nee, je komt niet uit Limburg en praat ook geen Vlaams. Hoor je dat verschil echt niet? Man, man, wat moet dat worden.
Verkleed door het leven met carnaval. Als jij ‘s morgens worstenbroodjes gaat halen bij de bakker in je clownspakkie, kijkt daar niemand raar van op. Het is pas raar als je in normale kleding de hort op gaat. Dit feest is gewoon geweldig.
Kom jij uit Eindhoven of omstreken? Dan ga jij sowieso helemaal los als het volgende nummer wordt gedraaid in de kroeg. Roep het zo hard als je kunt: EIND-HO-VUH!
Als jij zegt dat je uit Brabant komt, denk iedereen dat je net zo asociaal bent als die kampers uit New Kids. Stop met generaliseren. Om dat even uit de wereld te helpen: niet iedereen uit Brabant is hetzelfde als de mensen uit New Kids. Zo, zijn we daar ook weer vanaf.
Bij ons is het gewoon altijd gezellig. Of je nu op de koffie bent bij de buurvrouw of met een biertje in je hand in de kroeg staat, het is altijd dolle pret.
Waarom denkt iedereen dat Brabanders boeren zijn? In Overijssel, Friesland en Groningen zijn de boeren in overvloed en daar hoor je nooit iets over. Heeft dat te maken met ons accent?
Je rijdt aan naar school of je bent aangereden een uur geleden. Niemand die op of om kijkt als je dit zegt in Brabant, terwijl ze in Utrecht al lang 112 hadden gebeld. Wat is hier gek aan dan?
Mensen buiten Brabant snappen geen hol van deze uitspraak. ‘Huh, hoezo ‘ons’? Voor jou is het de normaalste zaak van de wereld. Ons oma, ons mam, ons pap en je zusje is ons Floor. Accepteer het maar gewoon.