Hartverscheurend: dit is waarom we zo houden van ‘doomed love’
Er is iets betoverends aan 'doomed love' – de romances die gewoon niet mogen zijn, maar waarvan je niet kunt stoppen met lezen of kijken. Misschien is het de spanning, de onmogelijke verlangens, of de tragische afloop die ons zo aanspreekt. Of misschien is het gewoon de pure emoties die op het spel staan, waardoor we ons allemaal wel eens in een onbereikbare liefde kunnen herkennen.
Wat is doomed love?
De winter is dé tijd om even helemaal op te gaan in je gevoelens. Het zijn die dagen waarop je de All Too Well-muziekvideo op repeat zet en het liefst in een grote kom zou willen huilen en schreeuwen. Wat past daar beter bij dan een goed doomed love-verhaal? Misschien is dat wel waarom iedereen Nobody Wants This op Netflix kijkt! Deze romcom, die al miljoenen kijkminuten verzamelde, volgt de agnostische podcaster Joanne, die verliefd wordt op de onweerstaanbare Rabbi Noah. Maar er is één groot probleem: Noah kan niet trouwen met een niet-joodse vrouw, en Joanne heeft weinig interesse in het jodendom. Ondanks het vrolijke einde van seizoen 1 weten we allemaal dat deze liefde gedoemd is. En met seizoen 2 om de hoek, hangt die roze wolk duidelijk aan een dun draadje.
Waarom houden we van doomed love in films?
Waarom zijn we er zo gek op? Misschien omdat het ons de ruimte geeft om even helemaal in onze emoties te duiken. We weten dat het niet goed zal aflopen – al blijven we stiekem hopen van wel. Maar juist die tragiek maakt het zo intens en meeslepend. Het is de perfecte mix van verlangen en verlies, en daar hebben we nu eenmaal een zwak voor. We genieten van de spanning, van het zien hoe een relatie zich ontwikkelt, terwijl we weten dat de liefde uiteindelijk niet zal standhouden.
Oude gevoelens ophalen door films
Ja, die liefdesverhalen, daar blijven we denk ik altijd wel gek op. Het idee dat een relatie, zelfs als die eindigt, toch iets waardevols heeft gehad, is eigenlijk best troostend. Vooral bij historische liefdesverhalen lijkt de liefde die achterblijft vaak zelfs purer dan alles wat daarna komt. In de iconische film Portrait of a Lady on Fire kun je de hele tijd fantaseren over hoe Héloïse en Marianne misschien toch weer samen zouden kunnen zijn in het betoverende Frankrijk van de jaren 1770. En oké, het is ontzettend schattig hoe Harry achter Sally aanrent op oudejaarsavond, maar toch breekt The Great Gatsby je hart met zijn prachtige verhalen. Soms willen we gewoon even terug naar die oude gevoelens, luid meezingen en genieten van die pure liefde, hoe pijnlijk het ook kan zijn – auwie!
