Lisa heeft al vijf keer in haar leven een abortus gehad. Toen ze wél klaar was voor kinderen, lukte het haar niet meer om zwanger te worden. “Ik heb ontzettend veel spijt van al die abortussen.”
“Rond mijn veertiende werd ik al seksueel actief. Best vroeg vergeleken met mijn leeftijdsgenoten in die tijd”, vertelt Lisa (34). “Op school was ik populair en ja, dan heb je de jongens letterlijk voor het oprapen. Ik had op jonge leeftijd al verschillende vriendjes gehad, waarmee ik dan ook seks had. Niet omdat ik echt seks wilde, maar meer omdat het erbij hoorde en ‘stoer’ was. Op mijn zestiende raakte ik voor het eerst zwanger. Op dat moment was ik nog niet aan de pil – en mijn ouders wisten niets van mijn ‘ruige leventje’ – dus gebruikte ik alleen maar condooms. Of soms niet eens. Dan gingen de jongens voor het zingen de kerk uit. Ik dacht dat dat wel veilig zou zijn. Maar al snel wist ik wel beter… Mijn menstruatie bleef uit.”
Abortus op 16-jarige leeftijd
Geheel op eigen houtje ging Lisa op zoek naar een kliniek die haar kon helpen het kindje weg te halen. “Ik kon het kindje echt niet laten komen, ik was veel te jong en daarnaast, mijn ouders zouden het nooit begrijpen of accepteren. Die wisten natuurlijk niet dat ik al seksueel actief was, laat staan dat ik zwanger zou zijn van een jongen die ze nog nooit hadden gezien. De abortus zelf was gelukkig een snelle ingreep waar ik weinig van heb gemerkt. Ik had gekozen voor een roesje, maar toen ik wakker werd was huilen het enige wat ik kon doen. Ik was er kapot van. Wekenlang had ik nog pijn en verdriet, maar diep in mijn hart wist ik wel dat ik de beste beslissing op dat moment had genomen. Niemand wist er iets van, dus ik moest het allemaal in mijn eentje zien te verwerken.”
Geheel op eigen houtje ging Lisa op zoek naar een kliniek die haar kon helpen het kindje weg te halen. “Ik kon het kindje echt niet laten komen, ik was veel te jong en daarnaast, mijn ouders zouden het nooit begrijpen of accepteren. Die wisten natuurlijk niet dat ik al seksueel actief was, laat staan dat ik zwanger zou zijn van een jongen die ze nog nooit hadden gezien. De abortus zelf was gelukkig een snelle ingreep waar ik weinig van heb gemerkt. Ik had gekozen voor een roesje, maar toen ik wakker werd was huilen het enige wat ik kon doen. Ik was er kapot van. Wekenlang had ik nog pijn en verdriet, maar diep in mijn hart wist ik wel dat ik de beste beslissing op dat moment had genomen. Niemand wist er iets van, dus ik moest het allemaal in mijn eentje zien te verwerken.”
Nog twee abortussen
“Al snel pakte ik mijn oude leventje weer op. Na mijn eindexamen ging ik studeren in de grote stad en ging daar ook op mezelf wonen. Na lang zoeken vond ik een kamer middenin de stad, vlakbij alle drukke discotheken en winkelstraten. Ik werd op dat moment een echt feestbeest. Drie à vier dagen per week ging ik de leukste feestjes af, soms hield ik een ‘rustig weekendje’ maar dan ging ik alsnog twee keer uit. Ook daar ontmoette ik veel jongens waar ik vervolgens weer seks mee had. Inmiddels gebruikte ik wel de pil, maar die vergat ik weleens. Nou ja, weleens… Ik was er achteraf erg slordig mee. Ook gebruikte ik regelmatig geen condooms. Ik was daar vaak te dronken of opgewonden voor om aan te denken. In deze tijd werd ik nog eens twee keer zwanger. Als ik nu terugdenk aan vroeger was ik zo ontzettend dom bezig!”
“Al snel pakte ik mijn oude leventje weer op. Na mijn eindexamen ging ik studeren in de grote stad en ging daar ook op mezelf wonen. Na lang zoeken vond ik een kamer middenin de stad, vlakbij alle drukke discotheken en winkelstraten. Ik werd op dat moment een echt feestbeest. Drie à vier dagen per week ging ik de leukste feestjes af, soms hield ik een ‘rustig weekendje’ maar dan ging ik alsnog twee keer uit. Ook daar ontmoette ik veel jongens waar ik vervolgens weer seks mee had. Inmiddels gebruikte ik wel de pil, maar die vergat ik weleens. Nou ja, weleens… Ik was er achteraf erg slordig mee. Ook gebruikte ik regelmatig geen condooms. Ik was daar vaak te dronken of opgewonden voor om aan te denken. In deze tijd werd ik nog eens twee keer zwanger. Als ik nu terugdenk aan vroeger was ik zo ontzettend dom bezig!”
Lisa ging met de abortussen steeds makkelijker om. “De eerste keer was ik echt een tijd depressief en naar ervan, maar de volgende twee keer dacht ik er veel minder bij na. Ik was nog niet klaar voor een kind, punt. Ik was baas over mijn eigen lichaam, dus zorgde ik dat wanneer het weer raak was ik weer een abortus kon ondergaan.”
Overtijdsbehandeling
Halverwege haar studie kwam Lisa in een verkeerd wereldje terecht. Ze kreeg een foute vriend. “Hij dealde in drugs. We hadden een relatie, maar echt stabiel was die niet. Hij als vader van een kind van mij? Nee, dat wilde ik niet. Toen ik weer zwanger raakte, weer door de pil heen, was het dan ook een makkelijke beslissing. Deze keer kon ik nog kiezen voor een overtijdsbehandeling. Maar weer was er een kindje weg.”
Halverwege haar studie kwam Lisa in een verkeerd wereldje terecht. Ze kreeg een foute vriend. “Hij dealde in drugs. We hadden een relatie, maar echt stabiel was die niet. Hij als vader van een kind van mij? Nee, dat wilde ik niet. Toen ik weer zwanger raakte, weer door de pil heen, was het dan ook een makkelijke beslissing. Deze keer kon ik nog kiezen voor een overtijdsbehandeling. Maar weer was er een kindje weg.”
Een aantal jaar later had Lisa eindelijk een stabiele relatie met een rustige man. “In ieder geval. Dat dacht ik. Ik wilde heel graag een kind met deze man. Toen ik zwanger van hem was, was ik dan ook enorm blij. Ik vertelde het nog niet gelijk aan hem, omdat hij in het buitenland zat voor zijn werk. Ook vond ik het stiekem wel heerlijk om zelf een geheimpje te hebben. Zo liep ik de dagen nadat ik een zwangerschapstest had gedaan door een aantal kinderkledingwinkels, op zoek naar kleertjes die ik later in mijn zwangerschap zou kunnen kopen. Ik was op dat moment echt volop aan het genieten. Maar genieten werd het snel daarna niet echt meer. Ik onderschepte een aantal uren nadat mijn vriend thuis kwam, en een aantal minuten voordat ik het hem wilde vertellen, een sms’je van een ‘collega’. Er stond letterlijk in: ‘Ik vond het afgelopen dagen geweldig met je. Ik heb nu alweer zin in je.’ Ik ging woest naar mijn vriend toe en toen kwam de aap uit de mouw: hij had al een halfjaar een ander en was niet voor ‘zaken’ in het buitenland, maar was gewoon op vakantie met haar.”
Geen single mum
Lisa was woest. Ze wist 100% zeker dat ze niet met hem doorwilde, maar een kind alleen opvoeden zag ze ook niet zitten. “Ik wilde met hem een kindje, niet alleen. Een kind opvoeden zou al zwaar genoeg worden, laat staan in je eentje. Ook toen heb ik de beslissing gemaakt om het kindje weg te laten halen. Maar ik beloofde mezelf dat dit de laatste keer ooit zou zijn, want ik kon er niet meer tegen.”
Lisa was woest. Ze wist 100% zeker dat ze niet met hem doorwilde, maar een kind alleen opvoeden zag ze ook niet zitten. “Ik wilde met hem een kindje, niet alleen. Een kind opvoeden zou al zwaar genoeg worden, laat staan in je eentje. Ook toen heb ik de beslissing gemaakt om het kindje weg te laten halen. Maar ik beloofde mezelf dat dit de laatste keer ooit zou zijn, want ik kon er niet meer tegen.”
Ongewenst kinderloos
Al snel nadat Lisa en haar ex uit elkaar gingen kreeg ze een nieuwe vriend, wie ze inmiddels al drie jaar haar man mag noemen. “We zijn nu vijf jaar samen en echt gelukkig. Alleen hoe snel ik hiervoor zwanger raakte, nu wil het niet meer lukken. Het is echt om gek van te worden. Ik heb al verschillende onderzoeken gehad en mijn man ook. Er is niets met ons aan de hand, zeggen de artsen. Maar waarom is het zwanger worden dan in ruim twee jaar nog steeds niet gelukt? Om me heen zie ik iedereen met een dikke buik, maar ons lukt het maar niet. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Als ik al die abortussen niet had laten doen had ik nu in ieder geval een kind gehad. Nu heb ik helemaal niets! Ik kan wel zeggen dat ik nu spijt heb van iedere abortus die ik in mijn verleden heb laten uitvoeren. Ik kan alleen hopen dat God mij nog een kans geeft en dat ik mezelf ooit toch nog een keer moeder mag noemen.”
Al snel nadat Lisa en haar ex uit elkaar gingen kreeg ze een nieuwe vriend, wie ze inmiddels al drie jaar haar man mag noemen. “We zijn nu vijf jaar samen en echt gelukkig. Alleen hoe snel ik hiervoor zwanger raakte, nu wil het niet meer lukken. Het is echt om gek van te worden. Ik heb al verschillende onderzoeken gehad en mijn man ook. Er is niets met ons aan de hand, zeggen de artsen. Maar waarom is het zwanger worden dan in ruim twee jaar nog steeds niet gelukt? Om me heen zie ik iedereen met een dikke buik, maar ons lukt het maar niet. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Als ik al die abortussen niet had laten doen had ik nu in ieder geval een kind gehad. Nu heb ik helemaal niets! Ik kan wel zeggen dat ik nu spijt heb van iedere abortus die ik in mijn verleden heb laten uitvoeren. Ik kan alleen hopen dat God mij nog een kans geeft en dat ik mezelf ooit toch nog een keer moeder mag noemen.”
Dit artikel verscheen eerder op Ze.nl
