Ben jij een geboren schrijfster en kan je niet wachten om jouw talent aan de wereld te laten zien? Gebruik Girlscene als jouw podium en laat zien wat je kan! In deze nieuwe rubriek lees je spannende, romantische, verdrietige of grappige korte verhalen van je mede-lezeressen. Vandaag lees je het verhaal van Ilse, over een broeierige zomer op Ibiza!
Een hete zomeravond. In mijn rechterhand houd ik een cocktail vast en in mijn linkerhand een tasje. Na jaren te hebben gespaard, zijn we er dan eindelijk. Alle verhalen die zijn verteld door reisbureaus en ervaringen van anderen kloppen. De Spaanse kust, de hete temperaturen en de groepen mannen waarvan het mij niks zou verbazen als ze zo uit een magazine zijn gestapt. Mijn wangen zijn roze gekleurd en ik heb een zomers jurkje aan. Iets wat ik normaal niet zo snel zou aantrekken, maar ik werd gedwongen. “We zijn op Ibiza, Dan! Dit is het eiland van de hete jongens en we kunnen niet snel genoeg beginnen met scoren,” vertelde Kirsten mij terwijl ze het jurkje in mijn handen drukte.
Maar mijn gedachten gingen niet naar die ‘hete jongens’, maar naar Viktor. Hoe durfde hij het via een sms met mij uit te maken?! Toch schoof ik die gedachte opzij. Deze vakantie zou voor een nieuwe Danielle zorgen, en jongens scoren hielp daar misschien bij. Dat dacht ik tenminste. Eenmaal op het strand met de feestende mensen aangekomen, bleek ik toch ongelijk te hebben. Ik was niet klaar voor een nieuwe jongen. Kirsten trekt aan mijn arm en we belanden midden in de mensenmassa. Het lijkt net of de muziek hier harder klinkt. Iedereen gaat los op de muziek. Gezellige sfeer hangt boven het strand, maar na een uurtje zit ik toch weer aan de bar. Kirsten staat vrolijk met een vreemde te dansen en ik vrees dat ik vanavond alleen naar ons appartement terug kan gaan. Het begin van de vakantie, en nu al alleen zittend aan een bar.
Ik verdrink weer in mijn eigen gedachten, tot er iemand tegen mij aanstoot, waardoor ik op de grond val. De vreemde lijkt verbazingwekkend niks in de gaten te hebben en bestelt een drankje bij de barman. Woede borrelt in mij op en het feit dat het mij enorm geïrriteerd heeft dat ik de hele avond alleen zat, helpt niet veel mee, want voor ik het door heb, komen de eerste woorden al uit mijn mond. “Hee, mankeert er iets aan je ogen?”. Het komt er bozer en geïrriteerder uit dan dat ik van mezelf gewend ben, maar alles bij elkaar maakt mij zo op dit moment. De jongen draait zich om en kijkt me met twee helderblauwe ogen aan. Een frons verschijnt op zijn voorhoofd en hij kijkt mij verward aan.
“Sorry?” komt er met een ongelofelijk sexy geluid uit zijn mond. Ik zou eigenlijk boos moeten reageren, maar alles wat ik kan doen is staren. Pas wanneer er een grijns op zijn gezicht verschijnt, beland ik weer op de aarde. “Laat maar” zeg ik kort en draai mij om. Kort, maar ik kon er geen seconde langer blijven staan. Die grijns zou groter worden als hij zag dat mijn wangen nog roder werden, dan dat ze al waren. Ik kijk nog even snel de mensenmassa in, maar als ik zie dat Kirsten zich wel vermaakt, loop ik terug naar ons appartement. Zacht loop ik wat te mopperen op mijzelf. Hoe kon ik de controle verliezen? Ik heb altijd de touwtjes in handen. “Soms kun je nou eenmaal niet alle touwtjes in handen houden” grinnikt dezelfde sexy stem die net ook al hoorde. Ik draai mij om en kijk in dezelfde heldere blauwe ogen als eerder. “Hier,” de stranger geeft me mijn tasje en ik kan mezelf wel voor mijn eigen hoofd slaan op dit moment. “Oh, wat stom! Dankje” en kijk de jongen dankbaar aan. De woede is al opgelost om het feit dat mijn vakantie rampzalig kon beginnen door het verliezen van mijn portemonnee, maar dat niet is gebeurd en door de ogen. Ik heb zat boeken gelezen over dit soort ontmoetingen, waarbij ik altijd mijn schouders ophaalde en het woord ‘cliche’ in mijn hoofd verhaalde. Maar nu ik hier stond, leek het heter dan ooit en was dat woord ‘cliche’ niet een keer in mij opgekomen. “Ik ben Bas,” en de jongen steekt zijn hand uit. “Danielle,” ik schud zijn hand vriendelijk terug terwijl er een enorme glimlach op mijn gezicht verschijnt. Misschien iets te groot…
“Sorry van datgene wat was gebeurd aan de bar, zat niet goed op te letten,” en hij haalt een hand door zijn warrige licht bruine haar. “Het geeft niet,” zeg ik oprecht. Hij heeft het allang goed gemaakt. Het lijkt even of hij daar weer tegen in wil, maar dan begint hij toch over iets anders. “Je komt niet van hier zeker?” Vraagt hij nieuwsgierig maar toch al vrij zeker van het antwoord. “Nee, kom uit Nederland. Logisch, want we spreken beide Nederlands dus jij ook, toch?” “Klopt,” beantwoordt hij. “Maar woon hier nu sinds 6 jaar”. Iets in mij wil alles van hem weten, hij trekt mij aan, ik ben nieuwsgierig naar hem. “Cool,” probeer ik zo rustig mogelijk te zeggen. Opnieuw komt er een grijns op zijn gezicht en ik weet dan dat het niet is gelukt. “Zeker, mooie omgeving. Ik kan je morgen anders wel wat laten zien van het eiland, als je dat wilt? Dan laat ik je de plekjes zien die je gezien moet hebben”. Ik twijfel even. “Vraag je zomaar toeristen die hier alleen aan de bar zitten vaker? Je ken je amper,” lach ik de twijfels wat weg. Bas kijkt even naar zijn schoenen en dan naar mij met nog steeds dezelfde grijns op zijn smoel. “Nee, normaal niet nee. Maar voor jou kan ik een uitzondering maken. Ik wil je leren kennen, Danielle. Dus morgen om 12 uur ‘s middags hier bij de bar” en hij wijst naar de bar, waar het voorval eerder op de avond was gebeurd. Het enige wat ik kan doen is knikken, nu al in de ban van Ibiza en deze Bas. Laat die vakantie maar beginnen.
Krijg jij nu ook de schrijfkriebels en wil je graag je debuut maken op Girlscene? Stuur jouw korte verhaal van maximaal 1000 woorden dan naar danique@girlscene.nl en wie weet zie jij jouw meesterwerk straks wel terug op Girlscene.nl!
