Je hebt over het algemeen niet zoveel controle over wat anderen van je vinden en tegen je zeggen. Wat je wel kunt doen is zelf bepalen hoe je het opvat, hoe je er op reageert, hoe je het laat gaan en ervan leert. Merk je dat je er moeite mee hebt als je feedback krijgt? Schiet jij meteen in de verdediging en kan je de opmerkingen niet loslaten? Dan zijn deze tips de moeite waard!
Wat zou er gebeuren als je kritiek nou eens zag als een mogelijkheid om je horizon te verbreden en te groeien als persoon? Ja, het klinkt een beetje zweverig, maar als je bereid bent van kritiek te leren, zet je al grote stappen in de richting van verandering en kom je geleidelijk steeds dichterbij de persoon die je graag wilt zijn. Dat is dus waarschijnlijk niet iemand die anderen afsnauwt zodra je je ongemakkelijk voelt.
Door kritiek krijg je inzicht in nieuwe perspectieven waar je misschien eerder blind voor was. Hoe meer je dingen vanuit een andere invalshoek kunt bekijken, hoe creatiever je wordt en hoe meer open minded je bent. Dat is toch eigenlijk veel leuker dan iemand zijn die vast blijft houden aan haar eigen theorie en niks nieuws wil proberen?
Oké, het blijft leuk om van binnen altijd een klein meisje te blijven dat Nutella uit de pot lepelt en blij wordt van eenhoorns en glitters. Maar… het is een goede oefening om een keer bij dat ongemakkelijke gevoel te blijven wat je krijgt als iemand kritiek op je levert, zonder gelijk iets terug te zeggen. Zo kan je eerst je emoties verwerken, zonder ze er gelijk weer uit te willen gooien. Als je gevoelig bent voor kritiek komt dat ook vaak omdat het een gevoelige snaar raakt; iets waar je misschien al een beetje onzeker over was. Het is goed om je hiervan bewust te worden en, als je door hebt dat het zinloos is, dit los te laten.
Als je niet verandert in een drama-queen zodra iemand een minder leuke opmerking maakt, zul je ook betere relaties hebben met minder pieken en dalen. Oké, het is soms leuk om te praten over hoe ‘gecompliceerd’ de relatie met jouw vriendje of moeder is, maar als je echt eerlijk bent tegen jezelf is dit eerder vervelend dan spannend. Laat mensen denken wat ze willen denken en kies wat vaker voor vrede boven conflict. Dat zal voor iedereen uiteindelijk beter aanpakken.
Voer je soms gesprekken met jezelf waarin je achteraf plotseling op de meest geweldige dingen komt die je echt op het moment van de ruzie had mogen zeggen? Of blijf je eindeloos nadenken over wat die opmerking of blik eigenlijk betekende? Newsflash: je bent kostbare tijd aan het verspillen die je net zo goed had kunnen gebruiken om ongestoord je nagels te lakken of een ijsje te eten en in het moment te leven. Hoe beter je wordt in loslaten en in het nu leven, hoe meer je geniet van dingen.
Als je in staat bent kritiek te ontvangen waarvan je al aanvoelt dat die geen enkel doel heeft in je leven, zal dit je helpen zelfvertrouwen te kweken. Als je na de kritiek gewoon verder gaat, ook al voel je je niet honderd procent zelfverzekerd, zorgt dat ervoor dat je sterker wordt en beter weet waar je voor staat.